Hlutafélagavæðing sparisjóða - mikil mistök

Margoft  varaði ég  við „háeffun“ sparisjóðanna,  braski og  taumlausri markaðsvæðingu sumra þeirra.  Ég hef krafist þess að einungis þeir sparisjóðir sem starfa á grunni hugsjóna félagshyggju og samvinnu fái að bera heitið „sparisjóður“ í nafni sínu.

Ég hef gagnrýnt Fjármálaeftirlitið fyrir að standa ekki vörð um hagsmuni almennings þegar gírugir fjárplógsmenn réðust á sparisjóðina til að  komast yfir stofnfé þeirra og samfélagslegar eignir.

Það vekur  ónot að heyra að sparisjóður sem borgaði svokölluðum „eigendum“ sínum á annan tug milljarða í arð,  verður svo að sækja sömu upphæð eða meira rúmu hálfu ári seinna til ríkisins til að bjarga sér frá hruni.  Það er mín skoðun að þeir sem skammta sér arð af fé sem  aðrir eiga skulu krafðir um að  skila því til baka!

Mikilvægt er að rannsaka rækilega framferði þeirra sem brutust inn í sparisjóðina og hirtu eigur þeirra og samfélagsins og láta þá svara fyrir gjörðir sínar.  Þetta á einnig við um eftirlitsstofnanir eins og Fjármálaeftirlitið.

Dæmigert var fyrir viðbrögðin,  þegar  bændum og almennum stofnfjárhöfum í Skagafirði  var vísað á dómstóla þegar þeir reyndu að leita réttar síns hjá Fjármálaeftirlitinu  og verja sparisjóðinn sinn.

Heiðarleika til vegs á ný

Nú eru flestir sammála um að hlutafélagavæðing SPRON  hafi verið alvarleg mistök. En þetta máttu menn sjá fyrir.  Ég og fleiri þingmenn  VG fluttum ítrekað tillögur á Alþingi til varnar  sparisjóðunum og heiðarleika í fjármálaviðskiptum. Stjórnvöld skelltu við því skolleyrum.

Einlægir samvinnumenn og stofnfjárhafar í  ýmsum héraðssparisjóðum  vissu hvað var í húfi og börðust fyrir sparisjóðinn sinn.  En sumir urðu að lúta í lægra haldi, oft  gegn sameinuðum kröftum græðgisaflanna og svokallaðra eftirlitsstofnana.

Þeir sparisjóðir og forsvarsmenn þeirra,  sem ekki fóru út í braskið og fjárglæfrana standa  sem betur fer áfram  með óskert  orðspor.

 Sparisjóður skal vera sparisjóður

 Sparisjóðirnir munu gegna lykilhlutverki í endurreisn heiðarlegs fjármálakerfis í landinu.  Mikilvægt er því að hefja aftur til vegs héraðssparisjóði sem geta þjónað  minni fyrirtækjum og einstaklingum í nærumhverfi sínu. Til að svo megi verða þarf að tryggja hinn félagslega grunn sparisjóðanna  og standa vörð um þá sem stóðu græðgisvæðinguna af sér.  Látum þá sem vörðust árásum  braskaranna ekki gjalda hinna.

Það á að  vera forsenda fyrir aðkomu ríkisins að  sparisjóðunum sem verða endurreistir,  að þeim  sé gert skylt að endurskipuleggja sig í samræmi við grunngildi sparisjóðanna.

Fyrir Alþingi liggur nú frumvarp frá mér og fleiri þingmönnum VG um að þeir einir mega bera heitið sparisjóð í nafni sínu sem sannanlega starfa á  hugsjónagrunni þeirra.

Stöndum vörð um sparisjóðina, stöðu þeirra og hlutverk  í heiðarlegri og traustri fjármálaþjónustu hins nýja Íslands.