" Gerðist bara óvart" !

  Veruleikafirring Geirs Haarde forsætisráðherra og formanns Sjálfstæðisflokksins  er með ólíkindum.  Hann hélt því fram í Kastljósi í gærkveldi að hinar manngerðu efnahagshamfarir sem nú ganga yfir  þjóðina séu  allar öðrum að kenna.  Að þær hefðu ekkert að gera með einkavæðingu og  taumlausa markaðshyggju í stjórnartíð Sjálfstæðisflokksins sem ráðið hefur ríkjum hér á landi sl. 17 ár.

Það er mikill veikleiki hjá forsætisráðherra  sem gengt hefur lykilstöðu í forystu flokks sín í ríkisstjórn  í nærri tvo áratugi samfellt, m.a. verið fjármálaráðherra og utanríkisráðherra   að bera það á borð fyrir þjóðina að þessar hörmungar  hafi gerst „ bara óvart“.

  Hinsvegar  komu ekki á óvart þær hörðu kröfur Alþjóðagjaldeyrissjóðsins að heimta  yfir þúsund milljarða skuldbindingar á íslensku þjóðina  sem henni er ómögulegt að standa undir. Þar mega íslensk stjórnvöld ekki kikna þótt hnjáliðamjúk séu.  Það er Alþingi sem ræður og þjóðin hefur þar  síðasta orðið.

"Bretar og Hollendingar eiga fulltrúa í stjórn Alþjóðagjaldeyrissjóðsins"  sagði  forsætisráðherra og gaf í skyn að sjóðurinn hugsaði  ekki hvað síður um þá  en  Íslendinga í skulda uppgjörinu. Trúverðugleiki Alþjóðagjaldeyrisssjóðsins gagnvart Íslendingum er því  lítill sem enginn.

Hvernig gat þetta farið svona er von að sé spurt?.

Kötturinn sagði ekki ég! .......                                                                                         Meðan stjórnvöld finna enga sök  hjá sér, meðan  Fjármálaeftirlit, Samkeppniseftirlit, Kauphöll eða Seðlabanki  finna enga sök hjá sér þá  þurfa  afleiðingar "veisluhaldanna"  ekki að koma á óvart.                                                                                       

 Því var mannsbragur að hjá Páli Magnússyni útvarpsstjóra í svarbréfi til Tryggva Gíslasonar  í  fjölmiðlum  í dag. Tryggva fannst of hart gengið að forsætisráðherra í Kastljósi í gær.  Páll viðurkennir  sök  og ábyrgð fjölmiðla og gangrýnislausa  dýrkun á  framferði „auðmanna“,  ofurlaunaliðsins  á undanförnum misserum.  Þeir stjórnmálamenn sem ábyrgðina báru voru teknir með silkihönskum í drottningarviðtöl,  strokið  um bakið eins og gæludýrum . Það mátti engan styggja:

 Páll Magnússon segist í svarbréfi sínu til Tryggva hjartanlega ósammála sjónarmiðum hans. „Almennt tel ég að fremur megi gagnrýna íslenska fjölmiðla fyrir linkulega framgöngu við valdamenn – kjörna, skipaða og sjálfskipaða – en hið gagnstæða. Kannski mætti segja að hlutur fjölmiðla í hinni margumtöluðu og margþættu ábyrgð á núverandi ástandi felist einmitt í því, - skorti á aðgangshörku,“ segir Páll í bréfinu.                                                                                                            Vonandi eru hér boð um breytta tíma og fjölmiðlar reyni að standa undir skyldum sínum sem  fjórða valdið og sinni upplýsinga-, eftirlits-  og rannsóknaskyldum sínum af einurð.