" Hnjáliðamýkt " Framsóknar !

„Annað hvort verðum við að taka upp evru eða halda krónunni“ er niðurstaða flokksins í gjaldmiðilsmálum.  Það er heiðarlegt hjá flokknum að viðurkenna hlut sinn í þeim gríðarlegu hagstjórnarmistökum sem gerð voru í ríkisstjórnarsamstarfinu langa við Sjálfstæðisflokkinn.  Hef ég þá einkum  einkavinavæðingu  bankanna, landssímans og fleiri almannaþjónustu fyritækja í huga sem gáfu græðginni lausan tauminn.

Það er í sjálfu sér jákvætt að Framsóknarflokkurinn skuli reyna að takast á við gjaldmiðillinn og stöðu efnahagsmála innan frá og innan sinna eigin raða.  Að sama skapi kemur það  ekki á óvart að í niðurstöðum sínum sé Framsóknarflokkurinn jafn tvíátta og áður, t.d. hvað gjaldmiðilinn varðar, þ.e. að Ísland verði að búa annað hvort við krónuna eða evru. Hitt er hinsvegar alvarlegra og undirstrikar ábyrgðarleysi flokksins  að hann skuli áfram  tala niður krónuna og  „daðra“ við ESB aðild  eins og fram kemur í skýrslunni.  Og svo mikið liggur flokknum á að afsala  fullveldinu að þrír  framámenn  í flokknum krefjast þess í grein í Fréttablaðiðnu í dag að kosið verði um ESB umsókn strax í vor.   Þetta allt sýnir  hversu Framsóknarflokkurinn er  fullkomlega  úr tengslum  við grasrót in sína.

Hnjáliðamýktin og undirlægjan  fyrir ESB  á nefnilega  litlu fylgi að fagna meðal hinna „sönnu Framsóknarmanna“ sem stóðu að flokknum áður fyrr, svo vel þekki ég til innan þeirra raða.

Það er deginum ljósara að við  búum við krónuna og tökum evru ekki upp á næstunni. Enda er það ekki krónan sem er að valda okkur erfiðleikum,  heldur getum við í krafti eigin gjaldmiðils ráðið betur framvindu mál svo sem atvinnustigi í þeim ólgusjó sem nú skekur fjármálalífið.  Þetta botnlausa evrutal dregur athyglina frá raunveruleikanum sem við er að fást.

 Það er græðgisvæðingin og afleiðingar hennar, skuldir, háir vextir og verðbólga   sem við þurfum að glíma við hér og  nú.  Árangur þar næst því aðeins að breytt sé um kúrs og félagshyggja og samhjálp sé sett í forgang.