Breiðuvíkurmál og eftirlaun ráðherra

 Það var rislítill  forsætisráðherra  sem steig  í ræðustól Alþingis síðdegis í gær og vildi gefa  yfirlýsingu. Fyrst kom tilkynning um að ráðherrann  væri ekki  enn tilbúinn  að efna  loforð sem hann gaf fyrr á þessu þingi um greiðslu bóta  til þolenda vistar á Breiðuvíkurheimilinu.  Afsakaði hann það að  ekki væri enn búið að útfæra ákvörðun bótanna  og þyrfti hann tímann til haustsins.   

Og í beinu  framhaldi  stundi   Geir  Haarde  því upp  að  þau Ingibjörg Sólrún  hefðu gefist upp og næðu ekki samkomulagi um  endurskoðun á hinum illræmdu  eftirlaunalögum  og afnámi  sérréttinda ráðherra, alþingismanna og annarra sem lögin ná til. Þau  höfðu  því orðið sammála um  að fresta málinu til haustsins.

Mörgum fannst það náleg tilviljun að spyrða svo ólík mál saman  í  einni og sömu  yfirlýsingu forsætisráðherra til þingsins.

Ögmundi  Jónassyni  þingflokksformanni Vinstri grænna  fannst þetta döpur tíðindi  og  lítið leggjast fyrir forystumenn ríkisstjórnarinnar að heykjast á eftirlaunalögunum. Væri það   þvert á fyrirheit stjórnarsáttmálans og hástemmdar yfirlýsingar formanns Samfylkingarinnar.

Fyrir þinginu lægi þingmál frá varaþingmanni Samfylkingarinnar og fleirum úr þeim flokki um eftirlaunalögin sem hægt væri nú þegar að greiða atkvæði um

Þar með er ljóst að eitt stærsta kosningaloforð Samfylkingarinnar liggur áfram í salti.

Var kannski aldrei nein meining að baki í  yfirlýsingum formanns Samfylkingarinnar  einungis lýðskrum?