Hagræðing í íslenskri stjórnsýslu !

Ég rakst á þessa góðu sögu og taki hana til sín hver sem vill: 

„Íslenskt og japanskt fyrirtæki ákváðu að keppa í róðri á áttæringi. Liðsmenn frá báðum fyrirtækjum æfðu stíft og voru í toppformi þegar að sjálfri keppninni kom. Japanir urðu 1 km á undan íslenska liðinu.  Eftir útreiðina var mórallinn að sjálfssögðu slæmur í íslenska fyrirtækinu og yfirstjórnin ákvað að fyrirtækið yrði að vinna keppnina að ári. Var settur á  fót vinnuhópur til að skoða vandamálið. Eftir heilmiklar pælingar komst vinnuhópurinn að því að Japanirnir létu sjö menn róa en einn stýra.  Hjá Íslenska liðinu var það einn sem reri og sjö stýrðu.

Nýtt skipurit

Vegna þessarar miklu krísu afréð yfirstjórn íslenska fyrirtækisins að fá ráðgjafafyritæki til að kanna strúktúr íslenska liðsins og gera nýtt skipurit, ef á þyrfti að halda. Eftir margra mánaða vinnu komust stjórnskipunarfræðingar að því að í íslenska bátnum væru það of margir sem stýrðu en of fáir sem réru. Með hliðsjón af skýrslu sérfræðinganna var strax ráðist í skipulagsbreytingar. Í stað þess að hafa sjö stýrimenn og einn áramann  voru nú hafðir fjórir stýrimenn, tveir yfirstýrimenn, einn leiðtogi stýrimanna og einn áramaður. Að auki var áramaðurinn „ mótiveraður“ samkvæmt meginreglunni : „ Að  breikka starfssvið starfsmanna og veita þeim meiri ábyrgð“

Næstu keppni unnu Japanir með 2 km forskoti.

Ræðarinn rekinn

Íslenska fyrirtækið rak að sjálfssögðu áramanninn með tilliti til lélegrar frammistöðu, en greiddi stjórninni bónus vegna þeirrar miklu vinnu sem hún hafði innt af hendi. Ráðgjafafyrirtækið gerði nú aðra úttekt og komst að þeirri niðurstöðu að valin hefði verið rétt taktík og hvatning, því væri það búnaðurinn sem þyrfti að einbeita sér að. Í dag er íslenska fyrirtækið að láta hanna nýjan bát“.(Úr  verkfræðiblaðinu)

Árangur í hnotskurn

Þessi saga lýsir í hnotskurn mörgum hagræðingaaðgerðum íslenskra stjórnvalda á undanförnum árum og árangri þeirra. Er skemmst að minnast sameiningu ráðuneyta, stofnana í heilbrigðismálum,  byggingu nýs landspítala og hagræðngaraðgerðir í fjölmargri annarri almannaþjónustu. Enn á að halda áfram á þeirri braut? Í stað verka er unnar greinargerðir, skipaðar nefndir á nefndir ofan sem  bendir til að parkisonslögmálið lifi góðu lífi. Útþensla eftirlitsiðnaðar og æ flóknara regluverk á flestum sviðum er oft afrakstur hagræðingar og niðurskurðarvinnunnar eins og dæmin sanna.

Ég hef hinsvegar alltaf viljað stuttar og skýrar boðleiðir og sem flesta við árarnar.