Hné farin að bogna á ýmsum í okkar liði

Þegar leið á kosningabaráttuna 2009 fannst mér vera farin að bogna hnén á ýmsum forystumönnum  í okkar liði í þessum efnum. Þegar síðan kom að stjórnarmyndun var alveg ljóst frá byrjun að ESB-aðild var grunnatriði í málflutningi Samfylkingarinnar. Þeir forystumenn okkar  sem stýrðu þessum viðræðum gáfu þarna eftir eitt aðal baráttumál flokksins.

Sjálfstæði okkar er fólgið í því að eiga rétt á að semja á okkar forsendum, en um það það virðast skiptar skoðanir. Ég hef sagt að við göngum til þessara viðræðna á sjálfstæðum forsendum, en ekki undir einhverju mútufé eins og þessir IPA-styrkir eru. Þarna er fullkominn ágreiningur á milli mín og forystu ríkisstjórnarinnar. ESB er vant því að ríki sæki um aðild til þess að komast inn. Hjá okkur samþykkti Alþingi með naumum meirihluta að senda inn umsókn og ég var meðal þeirra sem greiddi atkvæði gegn því. En Alþingi samþykkti aldrei að hér yrði tekið við milljörðum króna til þess að undirbúa íslenska stjórnsýslu

Ég hef lagt grunngildi Vinstri hreyfingarinnar græns framboðs til grundvallar í afstöðu minni og hef sagt að ef fara ætti í þessa vegferð ætti fyrst að fara með málið í þjóðaratkvæðagreiðslu.

... Guðfríður Lilja Grétarsdóttir hefur stutt mig afdráttarlasut í þessari baráttu og  Ögmundur Jónasson, innanríkisráðherra, hefur líka lýst afdráttarlausum skoðunum sínum um að ganga ekki í Evrópusambandið og af honum hefur verið mikill stuðningur í ríkisstjórn . Ég vona að aðrir ráðherrar VG í ríkisstjórn séu einnig andvígir aðild, en ég hefði viljað sjá þá beita sér af alvöru í málinu.

(Ágúst Ingi Jónsson, Mbl. ræðir við Jón Bjarnason 7. janúar 2012)