Landbúnaðurinn í ESB viðræðunum

Í landbúnaðinum hafa aðilar í stjórnkerfinu lagt hart að mér að gefa t.d. strax  eftir, verndartolla landbúnaðar og bann við innflutningi á hráu ófrystu kjöti sem var nýlega staðfest í matvælalögum. Það og innflutningur lifandi dýra sem ESB gerir kröfu um getur haft mjög alvarleg áhrif á viðkvæmar búfjártegundir okkar og ógnað forsendum íslensks landbúnaðar og fæðuöryggi þjóðarinnar . Við sem þekkjum til í landbúnaði vitum hvaða áhrif karakúlféð hafði á sínum tíma og seinna hrossapestin árið 2010. Í reynd getur óvarlegur innflutningur rústað hér íslenskum landbúnaði sem er vegna landfræðilegrar stöðu afar viðkvæmur.

Þegar íslenskir samningamenn tala um þessi mál við viðræðuborð Evrópusambandsins þá hefur það áhrif á stöðu okkar til dæmis innan WTO og skaðar þannig okkar rétt að þar verður erfitt að bæta úr. Landbúnaðurinn er grundvöllur hinnar dreifðu byggðar í landinu og fæðuöryggis og ef við fyrirgerum honum og möguleikum dreifbýlisins þá erum við að skila landinu umtalsvert fátækara til afkomenda okkar. Og við höfum líka í þessu efni mjög ríkar alþjóðlegar skyldur til að standa hér vörð um þá búfjárstofna sem hafa fylgt þjóðinni og eru ekki til annarsstaðar. Þær skyldur verða ekki uppfylltar án þess að hér sé rekinn lifandi og öflugur landbúnaður.   

(Ágúst Ingi Jónsson, Mbl. ræðir við Jón Bjarnason 7. janúar 2012)