Hráakjötið - EES - stjórnarskráin

Réttur þjóðar til að verja fæðuöryggi sitt og heilbrigði einstaks búfjár á að vera í höndum innlendra stjórnvalda. 

Það að Eftadómstóllin þykist hafa ráðgefafndi stöðu til leyfa óheftan innflutning á hráu ófrosnu kjöti til Íslands gengur þvert gegn íslenskum lögum og þjóðarhagsmunum.

Ástralía og Nýja Sjáland eru heppin að vera ekki EES. En reglur þar til að vernda þarlenda matvælaframleiðslu og heilbrigði dýrastofna eru miklu harðari en hér. Innflutningsbann samrýmist ekki EES

Við erum ekki verið að banna innflutning á kjötvörum heldur að tryggja að fyllsta öryggis sé gætt gagnvart heilbrigði íslenskra dýrastofna.

EES samningurinn var á sínum tíma afmarkaður um viðskipti með tiltekna vöruflokka. Þeir sem að honum stóðu sýndu reyndar valdníðslu, mikið kæruleysi og litla þekkingu á fullveldishagsmunum Íslands.

Enda þorðu þeir ekki að leggja EES -samninginn í dóm þjóðarinnar þótt stór hluti hennar hafi  skrifað undir áskorun um þjóðaratkvæðagreiðslu.  

En síðan hefur þá hefur samningurinn víkkað út annarsvegar vegna stöðugrar eftirgjafar íslenskra stjórnvalda og hinnvegar að felld hafa verið undir hann æ fleiri svið sem ekki heyrðu til hans í upphafi. EES samningurinn gengur nú þegar í mörgu gegn stjórnarskránni.

Íslensk lög kveða skýrt á um að innflutningur á hráu ófrosnu kjöti er óheimill. Það er mjög sérkennilegt og verulegt hættumerki ef EES samningurinn á að standa ofar  öryggismálum Íslands og íslenskum lögum.