Íslendingar sýna á ný tennurnar í makríldeilunni.

Þegar ég stóð á bryggjunni á Hólmavík  og sá tugi smábáta í biðröð eftir að landa makríl sem veiddur var  upp við  landssteina, fann ég vel hversu mikilvægt það var að hafa boðið ESB birginn þegar ég ákvað  hlutdeildarmagn  Íslendinga í makrílveiðum.  Fulltrúi ESB kallaður á teppið

M.a.  á grundvelli upplýsinga um útbreiðslu makríls í íslenskri lögsögu svo og áætlaðs fæðunáms hans hér ákvað ég sem ráðherra liðlega 16% hlutdeild okkar af heildarveiði strandríkjanna  í makríl. Síðustu mælingar benda til að makrílstofninn fari enn stækkandi.  Makrílveiðarnar síðustu 5 ár hafa gefið tugi milljarða á ári í gjaldeyristekjur og átt sinn hlut í að rétta efnahag landsins eftir hrun.

Vissulega óttaðist  ég að eftirmenn mínir á stól sjávarútvegsráðherra myndu bogna í hnjánum gagnvart ESB og bjóða sig niður fyrir 16%  mörkin er ég setti, sem og raunin varð.  Aðildarumsókn að ESB gekk jú fyrir öllu hjá mörgum fyrrum félögum mínum í ríkisstjórn eins og allir vita.  

Ég  treysti á og hvet núverandi sjávarútvegsráðherra til að standa á rétti okkar í makríl. Góðs viti eru fréttir í dag þess eðlis að utanríkisráðherra hafi látið  kalla fulltrúa ESB  í utanríkisráðuneytið  þar sem þeim var lesinn  pistillinn  vegna glórulausra hótanna í garð Íslendinga og  mótmælt harkalegum yfirgangi  ESB gagnvart Færeyingum. Það var svo sannarlega tími til kominn að láta í sér heyra. Fulltrúi ESB kallaður á teppið

Stuðningsyfirlýsing sjávarútvegsráðherra við Færeyinga  í slagnum við ESB var einnig meir en tímabær, en hefði mátt vera ákveðnari: Yfirlýsing ríkisstjórnar Íslands vegna hótana Evrópusambandsins í garð Færeyinga og Íslendinga.

 Hollt er að minnast þess,að ofríki ESB gagnvart makrílveiðum Norðmanna á sínum tíma átti stóran þátt í að Norðmenn höfnuðu aðildað  ESB.

Það var mér hinsvegar fyrirsjáanlegt að ákvörðunin um makrílveiðarnar og hversu fast var staðið á rétti okkar þar  myndi  setja  ESB umsóknina í algjört uppnám sem og varð.   Réttur okkar til veiðanna innan eigin lögsögu er ótvíræður. ESB ætti að líta í eiginn barm og hirta sín eigin lönd t.d. fyrir ofveiði og brottkast. Það hafa þau sjálfssagt vald til.