Samfylkingarflokkarnir vilja í ESB

Forystumenn Samfylkingarflokkanna á Alþingi gefa lítið fyrir bréfaskrif utanríkisráðherra við ESB.
Víst er um að Ísland hefur enn stöðu umsóknarríkis í Brüssel.

Guðmundur Steingrímsson formaður Bjartrar framtíðar segir á Eyjunni í gær:

"Það er komið upp það ástand að Gunnar Bragi heldur að hann hafi slitið þessu og við hin nennum eiginlega ekki lengur að segja honum frá því að svo er ekki. Þannig verður það bara. Við tökum væntanlega bara upp þráðinn
í viðræðum við Evrópusambandið þegar ný ríkisstjórn tekur við".

Árni Páll Árnason formaður Samfylkingarinnar segir um Evrópusambandsumsóknina:

 "Hún hefur ekki verið dregin tilbaka, það hefur verið skýrt sagt af hálfu ráðherraráðs Evrópusambandsins og framkvæmdastjórnarinnar. Bréf Gunnars Braga hljóðaði heldur ekki um það að hún væri dregin tilbaka þrátt fyrir að hann sagði hér til heimabrúks að það hefði verið gert. Ísland hefur því ennþá þann rétt sem fylgir stöðu umsóknarríkis".

 Hvað segir utanríkisráðherra?

Hvað segir Gunnar Bragi Sveinsson utanríkisráðherra, voru þetta bara kokkteilboð og vingjarnlegt klapp á öxlina þegar hann afhenti bréfið góða í Brüssel? Nú verður ráðherrann að láta kné fylgja kviði og afturkalla umsóknina með sannanlegum hætti eins og lofað var.

 Árni Páll: Held að engum detti lengur í hug að ég verði sí

 Guðmundur: Leiðinlegt þegar fólk heldur að við séum hlu

 


Katrín Jakobsdóttir og ESB-umsóknin

Formaður VG er tvíátta og virðist skorta stefnu í Evrópusambandsmálum. Katrín Jakobsdóttir var í löngu viðtali á Eyjunni nýverið. Margt er gott í því viðtali sem vænta mátti. Formanninum vefst hinsvegar tunga um tönn er talið berst að stefnu VG og hennar eigin í Evrópusambandsmálum. Þar er eins og  formaðurinn viti ekki í hvorn fótinn hún eigi að stíga. Katrín: Ríkisstjórnin er enn í tráma eftir síðasta kjörtímabil

Stefnuskrá Vinstri grænna var skýr

Hollt væri fyrir formanninn að lesa nokkrum sinnum grundvallarstefnuskrá Vinstri grænna og rifja upp þau gildi sem flokkurinn var stofnaður um en þar segir sjálfstæð utanríkisstefna og andstaða við umsókn að Evrópusambandinu séu hornsteinar: 

"Áróður um að Ísland geti gengið í ESB en fengið undanþágur frá grundvallarsáttmálum þess er varasamur. Undanþágur eru jafnan hugsaðar til skamms tíma á meðan aðlögun á sér stað …     Samskipti við Evrópusambandið (ESB) ber að þróa í átt til samninga um viðskipti og samvinnu, m.a. á sviði menntamála, vinnumarkaðsmála og umhverfismála. Hugsanlegur ávinningur af aðild Íslands að Evrópusambandinu réttlætir ekki frekara framsal á ákvörðunarrétti um málefni íslensku þjóðarinnar og er aðild að Evrópusambandinu því hafnað. Hagsmunir fjármagns og heimsfyrirtækja eru í alltof ríkum mæli drifkraftar Evrópusamrunans, miðstýring, skrifræði og skortur á lýðræði einkennir stofnanir þess um of". (Úr stefnu VG)

Enda segir Evrópusambandið sjálft í stækkunarhandbók sinni: "Aðildarviðræður snúast um skilyrði fyrir og tímasetningar á upptöku umsóknarlands á reglum ESB, framkvæmd þeirra og beitingu – sem fylla 100 þúsund blaðsíður. Um þessar reglur ... verður ekki samið.“

Þjóðaratkvæðagreiðslu var þá hafnað

Það er hinsvegar útúrsnúningur og rangt hjá formanninum að samþykkt hafi verið á landsfundi VG 2009 heimild fyrir flokkinn til að sækja um aðild að Evrópusambandinu. Þar er hinsvegar  áréttað að það væri þjóðarinnar að úrskurða um aðild í þjóðaratkvæðagreiðslu þó svo að flokkurinn væri aðildinni andvígur. Þar voru menn minnugir EES-samningsins, sem ekki fékkst borinn undir þjóðina í sérstakri atkvæðagreiðslu og það þótt stór hluti hennar hafi óskað þess með undirskriftum.

Það voru því hrein svik við stefnu flokksins og kosningaloforð að Vinstrihreyfingin grænt framboð stæði  að umsókn um aðild að Evrópusambandinu enda áréttaði formaður flokksins kvöldið fyrir kosningar að slíkt yrði ekki gert.

Tvískinnungur í pólitík gengur ekki upp til lengdar

Þegar ljóst var að til stóð að keyra á Evrópusambandsumsókn sem hluta af stjórnarmyndun vorið 2009 fórum við nokkrir þingmenn flokksins fram á  að haldin yrði þjóðaratkvæðagreiðsla fyrst um það hvort þjóðin vildi að sótt yrði um aðild að Evrópusambandinu því að umsókn væri í raun beiðni um inngöngu í sambandið.  Því hafnaði  forysta flokksins alfarið og hluti þingflokks VG. Var mér m.a. hótað brottvikningu úr ríkisstjórn ef ég styddi slíka tillögu um lýðræði. Þessu þorði forysta Vg ekki þá því óttast var að hvorki flokkurinn né ríkisstjórnarsamstarfið þyldi þá þjóðaratkvæðagreiðslu. Þetta var nú öll lýðræðisástin á þeim tíma.

Katrín velur því að snúa málinu á haus þegar hún segir:Það er alveg rétt að það hefur fólk yfirgefið hreyfinguna af því að þeir hafa bara metið þetta mál svo mikið grundvallarmál að þeir hafa ekki verið reiðubúnir að opna á þessa lýðræðisleið í málinu.

Sannleikurinn er hinsvegar sá að forysta Vg hafnaði þá hinni lýðræðislegu leið í málinu.

Ég held reyndar að formaðurinn og ýmsir aðrir í forystunni Vg hafi aldrei skilið í hverju umsóknin fólst. Þar halda menn því enn fram að hægt sé að "kíkja" í pakkann.  Þess vegna er formaðurinn áfram tvístígandi eins og kemur fram í viðtalinu á Eyjunni. ESB hefur hinsvegar alltaf hafnað þessari "kíkjupakka" leið.

 Stuðningur forystu VG  nú við þingsályktunatillögu um framhald viðræðna við ESB á grundvelli þingsályktunarinnar frá 2009  felur það beinlínis í sér að fallið sé frá öllum fyrirvörum Alþingis og sótt um skilyrðislaust.

Er þá ekki hreinlegast að spyrja þjóðina beint:  Vilt þú að Ísland gangi í Evrópusambandið, já eða nei?

Stjórnmál snúast um traust

Ég er þeirrar skoðunar að Vinstrihreyfingin grænt framboð verði að gera upp svikin við ESB-umsóknina  og það sem úrskeiðis fór hjá flokknum  í síðustu ríkisstjórn.

Það gæti flokkurinn gert með skipan einhverskonar sannleiksnefndar. Vinstri græn geta  ekki kallað eftir trausti frá kjósendum fyrr en það hefur verið gert.

 Í viðtalinu velur formaðurinn að drepa staðreyndum á dreif um ESB-umsóknina og strá efasemdum um stefnu VG í þeim málum.

Katrín  Jakobsdóttir sem nýtur persónulegra vinsælda ætti  að beita sér fyrir því að slíkt uppgjör innan flokksins fari fram, frekar en að vera í afneitun og  sópa fortíðinni og því sem úrskeiðis fór undir teppið. 

Það er alveg ljóst að formaður Vinstri grænna mun ekki komast upp með að vera stefnulaus eða tvíátta í afstöðu sinni til inngöngu í Evrópusambandið.


Ásmundur Einar og fjölmiðlaveikin

Stundum getur hatrið leitt menn í gönur í skrifum um náungann og blandast þá saman óskyld mál.

Harðir sölumenn geta misst sig í ákafanum að selja og gleyma því, að ef til vill var ekkert í umbúðunum.

Tilgangurinn helgar meðalið. Skrifin síðustu daga um Ásmund Einar Daðason alþingismann mótast ef til vill af þessu tvennu.

Menn í opinberum störfum og ekki síst alþingismenn og ráðherrar mega þola, að sitt af hverju sé um þá sagt.

Svo vel þekki ég Ásmund Einar Daðason að dylgjur um áfengissýki eða ruddalega framkomu undir áfengisdrykkju eiga ekki við nein rök að styðjast. Mun margur þar eiga veikari hönd að verja.

Ætla ég þar með  ekki að gera lítið úr áfengisbölinu, eða fíkniefnavanda hjá þeim sem eiga við þá sjúkdóma að stríða.

Þeir fjölmiðlar sem gengið hafa hvað harðast fram gagnvart persónulegu mannorði Ásmundar Einars gætu sóma síns vegna velt fyrir sér að biðja hann afsökunnar. Og það að hafa brosað í þingsal sé reiknað honum til vansa í þessari umræðu er með ólíkindum.

- Mætti vera meir um brosið og humorinn á þeim bæ líka hjá þeim sem frískir teljast.  (Ásmundur á þingi í dag: "Ég gat ekki séð að hann væri fárveikur“)

Hitt vitum við öll að Ásmundur Einar er málafylgjumaður og ekki eru allir honum sammála. Sitt getur sýnst þar hverjum.  Ásmundur Einar er hinsvegar talsmaður landsbyggðarinnar á þingi og hann hefur verið einn öflugasti baráttumaður og andstæðingur umsóknar og inngöngu í Evrópusambandið.

Sú afstaða hefur kallað fram ýmis viðbrögð andstæðinga hans sem sitja um að koma á hann höggi vegna skoðana hans í þessum málum.

Mér fyndist nær að ráðist væri beint að honum vegna þess, það væri málefnalegt.

 

 


Ríkissjóður er "Fullveldissjóður" þjóðarinnar

Fjármálaráðherra varpaði fram hugmynd að nýju sjálfala bákni – Auðlindasjóði- sem hann vildi kalla „Fullveldissjóð" á aðalfundi Landsvirkjunar í gær. Þar í skyldi greiða inn auðlindagjöld sem innheimt væru af aðgangi að náttúruauðlindum landsins.

Nýtt bákn fjármálaráðherra?

 Eitt sinn var flokkur með á stefnuskrá sinni „ báknið burt“.

Það er því alger þversögn sú  árátta að vilja veita nýjum hugsanlegum skattstofnum inn í sjálfala sjóði sem ekki lúta ákvörðunum og eftirliti kjörinna fulltrúa þjóðarinnar á alþingi. Er verið að forðast lýðræðið.

Nú þegar er komið nóg af slíkum sjóðum sem höndla sjálfala með almannafé. Hvað með lífeyrissjóðina t.d. sem innheimta til sín stóran hlut af sköttum og tekjum þegna landsins?

Lífeyrissjóðirnar eru  sjálfala bákn

Þeir eru nú orðnir stærstu fyrirtækja- og fjárfestingar aðilar landsins. Lífeyrissjóðirnir  eru  einskonar ríki í ríkinu þar sem menn semja við sjálfan sig um kaup og kjör, sporslur og stjórnarlaun. Eru ekki lífeyrissjóðir launafólks nú orðnir einir af stærstu eigendum atvinnufyrirtækja og vinnuveitendur t.d.verslunarfólks  í landinu? Þar stendur nú launafólk  í kjaradeila við fulltrúa sjálfs sín beggja vegna borðs.

 Ég var hlynntur  hugmyndinni um einn lífeyrissjóð  fyrir alla landsmenn? Hvar er hún nú?

Sterkur ríkissjóður er bakhjarl fyrir jöfnuð og alla velferð landsmanna

Staðreyndin er hinsvegar sú að ríkissjóður er og verður í raun  lífeyrissjóður allra landsmanna, ríkissjóður er og verður auðlindasjóður allar landsmanna, ríkissjóður er og verður  „Fullveldissjóður“ landsmanna.

Er kannski meiningin hjá fjármálaráðherra að  leggja ríkissjóð inn í þennan nýja  „Fullveldissjóð“  landsmanna til þess að þurfa ekki að svara fyrir hann á þingi kjörinna fulltrúa þjóðarinnar?

Við erum með skattalög sem hægt er að útvíkka til að ná yfir alla skattheimtu á einstaklingum og fyritækjum, við erum með ríkissjóð allra landsmanna, við erum með þjóðkjörið Alþingi sem ber ábyrð á fjárhag og  fjárlögum ríkisins og ráðstöfun fjár til stofnkostnaðar og rekstur velferðarsamfélagsins .  

Ég man þegar Landssíminn  var seldur og andvirðið átti að renna  í sjóð til þess að byggja nýjan landspítala. Aldrei fór króna af söluandvirði  Landssímans til Landspítalans. Fyrir sölu  skilaði Landssíminn þó umtalsverðum tekjum í ríkissjóð.

Bygging nýs landspítala er verkefni ríkissjóðs  

Það var því ekkert sérlega frumlegt hjá fjármálaráðherranum að ætla að stofna nýjan sjóð af skatttekjum landsmanna til að annast byggingu landsspítala , enda er það beint verkefni  ríkissjóðs.

Var ekki einhver flokkur  með á stefnuskrá sinni „báknið burt“?

 Með endalausum sjóðauppbyggingu sem ganga sjálfala í kerfinu er verið að byggja upp eftirlitslaust bákn sem verður ríki í ríkinu. Við erum með ríki og sveitarfélög sem stjórnsýslueiningar samfélagsins. Þangað eiga innheimtar tekjur af einstaklingum, auðlindum og atvinnulífi að renna.

Sterkur ríkissjóður- sterkar opinberar þjónustustofnanir -og báknið burt

Megum við greiða niður ríkisskuldir og eiga öflugan og sterkan ríkissjóð, „fullveldissjóð“ sem byggir á traustum tekjugrunni og lýtur valdi og ákvörðunum þjóðkjörinna fulltrúa, sem reglulega þurfa að bera umboð sitt undir þjóðina í alþingiskosningum. Þannig verður lýðræðið einnig best tryggt.


Páll Skúlason kvaddur

Páll Skúlason heimspekingur og fyrrum háskólarektor var kvaddur í Hallgrímskirkju í dag, 4. maí að viðstöddu miklu fjölmenni.

Hvar sem Páll gekk fylgdi háskólinn með honum. Hvar sem við hittum Pál á förnum vegi, hvort sem það var á fundum í kennslustund eða yfir kaffibolla var samtalið einn háskóli. Gilti þar einu hvort viðmælendur væru börn, unglingar eða aldið fólk – Páll mætti öllum á jafnréttisgrundvelli.

Fyrir mér er  Páll brautryðjandi fyrir þá hugmyndafræði og heimspeki,  sem samtvinnar náttúru, siðfræði og tilvist mannsins.

Páll var afar hlýr maður og með handtakinu einu saman var ljóst að hér fór mikill mannvinur.

Páll var maður rökræðunnar, samtalsins: að gefa ráð og draga fram niðurstöðu sem sátt var um og allir  reiðubúnir að fylgja eftir af sannfæringu og áhuga.

Ein setning er mér sérstaklega minnistæð eftir útförina í dag. Vitnað var í Pál er hann var í heimsókn hjá rektor í stórum virtum háskóla í Bandaríkjunum. Þeir stóðu saman á hæð og horfðu yfir háskólasvæðið og Páll spurði kollega sinn hvað væri næst á dagskrá í þróun skólans sem hann teldi brýnast. Og kollegi hans svaraði: „Það er að  fá fleiri bílastæði.“ 

Þar var nokkur munur á hugsjónum rektoranna þótt Páll væri líka maður framkvæmda.

Ég kynntist Páli Skúlasyni í gegnum Skúla bróður hans, sem starfaði með mér sem deildarstjóri Hólaskóla á Hólum í Hjaltadal og varð síðan eftirmaður minn sem rektor á staðnum.

Nám og starf og verkefni Hólaskóla voru í stöðugri þróun og Páll kom bæði beint og óbeint inn í þann hóp sem vann að framgangi Hólaskóla.

Það var mikill styrkur að fá Pál til ráðgjafar og hvatningar. Einn fyrsti samstarfssamningur sem Hólaskóli gerði um  viðurkenningu á námi sínu við Háskóla Íslands varð einmitt til fyrir stuðning Páls.

Páll Skúlason var einlægur vinur Hóla í Hjaltadal og naut Hólaskóli þess.

Það má vel vera að einhverjum hafi stundum þótt skorta bílastæði á Hólum, en eitt er víst að þar skorti ekki frjóar hugsjónir, hvatningu og leiðsögn þegar Pál Skúlason bar að garði heima á helgum Hólastað.

Blessuð sé minning og ævistarf Páls Skúlasonar heimspekings, rithöfundar og háskólarektors.


Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband